20. Haze kweken.
Gepakt.
Een onderwerp waar de meeste kwekers liever niet aan denken. Justitie!
Deze pagina is duidelijk niet geschreven voor de "grote jongens".
Die weten meestal wel hoe ze zich moeten gedragen als het misgaat.
Ze kunnen waarschijnlijk ook een dure advocaat betalen die hen redt, als ze toch een foutje maken.
Van een ander kaliber zijn de kleine kwekertjes, diegenen die het als hobby doen.
Vaak brengen deze zichzelf in nog grotere problemen dan ze al hebben.
Meestal door hun eigen naïviteit.
Iedereen hoopt natuurlijk dat het hem of haar niet gebeurt.
Toch is het misschien verstandig om eens van tevoren te bedenken wat je zou
doen als de politie bij jou voor de deur staat.
Als je pas begint met denken als ze al binnen zijn ben je duidelijk te laat.
- Blijf kalm. Vloeken en tieren zal je zaak er niet beter opmaken.
Als je eenmaal justitie over de vloer hebt is het gewoon einde verhaal.
Je kunt nu alleen nog maar proberen er het beste van te maken.
Vraag eerst (beleefd) waar ze voor komen, misschien staat je auto wel fout
geparkeerd of komen ze informeren naar jouw gevoel van veiligheid als je
's nachts om vier uur met de bus uit de koffieshop komt en daarbij over het
winkelcentrum langs de geldautomaat moet lopen.
- Heb je geen geluk vraag dan om het huiszoekingsbevel, iets wat ze uiteraard bij zich hebben.
Probeer er ook achter te komen waarom ze nu uitgerekend bij jou een wiettuin denken te vinden.
Allemaal 'vertragingstactieken' je zult ze toch binnen moeten laten, maar het geeft je wat extra tijd.
Tijd die je even hard nodig hebt om je hoofd erbij te houden.
Je kop verliezen betekent namelijk niet meer helder kunnen nadenken,
en daardoor zeg je vaak dingen die je beter niet had gezegd.
- Kijk uit met wat je vertelt.
Nadat je tuin is gevonden word je 'aangehouden' en moet je mee naar
het bureau voor een verklaring. Hier gaat het vaak mis.
Omdat de meeste kleine kwekers vinden dat ze absoluut geen crimineel
zijn maken ze de fout te denken dat justitie dat ook zo ziet.
Vaak zal de ambtenaar die het verhoor afneemt je het idee geven het met je eens te zijn.
Kweken moet kunnen.
Aardige man ;-)
- Niet criminelen willen liefst zo snel mogelijk weer naar huis en denken
dat dit alleen lukt als ze alles zo snel mogelijk opbiechten.
De collega van voornoemde ambtenaar zal niet nalaten dit idee te bevestigen.
(Het is een cliché maar ze zijn meestal met z'n tweeën, één smeert stroop,
de ander probeert je kwaad (= uit balans) te krijgen.)
Het probleem is dat deze ambtenaren wel precies opschrijven wat jij allemaal vertelt.
En wat je nú zegt wordt later tegen je gebruikt.
Helaas kan bijna elke advocaat beamen dat de meeste mensen hun eigen zaak geen goed doen.
Zoals eerder gesteld lopen de meningen over het wel of niet crimineel zijn van (kleine) kweek nogal uiteen.
Omdat justitie in ieder geval vindt van wel, kan het geen kwaad in de leer te gaan bij échte criminelen.
De door de wol geverfde dieven en geharde moordenaars zogezegd.
Wordt (bijv.) een inbreker in Utrecht gepakt dan zal hij waarschijnlijk zijn rooftochten in Rotterdam verzwijgen.
Ook van gelijksoortige inbraken in dezelfde wijk weet hij niks.
Dat men hem rond heeft zien lopen berust op toeval, z'n hond was weggelopen.
Pas als de bewijzen tegen hem overweldigend groot worden geeft hij misschien iets toe.
Deze inbreker is namelijk op de hoogte van het feit dat hij niet aan zijn eigen veroordeling hoeft mee te werken.
Je kunt daar niet extra voor worden bestraft.
Je mag ontkennen, zwijgen of zelfs liegen om je hachje te redden.
Ongeveer het enige wat je niet mag is iemand anders de schuld geven.
Nu heeft ontkennen voor een kweker natuurlijk niet veel zin als ze net je tuin hebben leeggehaald.
En ook zijn we geen geharde criminelen.
Een beetje mee werken zou inderdaad wel eens het verschil kunnen betekenen tussen wel of geen nachtje cel.
Maar dat wil niet zeggen dat je nu gelijk hoeft te vertellen dat je het al 25 jaar "doet", en met wie!
Misschien is nú een nacht zonder "wie", beter dan straks een maand.
Een van de elementaire beginselen van een rechtstaat is tegelijkertijd een probleem voor justitie.
Het gegeven dat justitie alles moet kunnen bewijzen.
Vermoedens zijn leuk, iedereen mag ze hebben, maar ze doen niet ter zake bij een rechtzaak.
Worden deze vermoedens nu bevestigd door de verdachte - en dat ben jij - dan is het bewijs
geleverd en heeft justitie (weer) een zaak gewonnen.
- Een politieagent zou het vermoeden kunnen hebben dat dit niet jouw eerste oogst is.
Hoe hij hierbij komt is onbekend, maar tijdens het verhoor spreekt hij dit vermoeden uit.
Ga jij nu trots zitten vertellen dat het al de vierde keer was dan is het bewijs geleverd.
Einde onderzoek, je mag naar huis en over een jaar heb je 'ineens' een boete of pluk-ze vordering op je nek.
In dit geval heb je dus helemaal zelf voor het bewijs gezorgd.
- Geval nummer twee: onze oom agent vindt dat hij "bewijzen" heeft.
De buren hebben al in geen jaren het gordijn of het raam open zien staan,
ze zien je al jaren met dozen en vuilniszakken slepen,
je hebt een hoge elektriciteitsrekening, etc., etc.
Nu wordt er wel gesteld dat er bewijzen zijn, maar ook dit zijn vermoedens.
Als het bewijzen waren geweest, hadden ze je al jaren geleden opgepakt!
Niemand is verplicht ramen of gordijnen regelmatig te openen.
Elektriciteit is voor van alles en nog wat te gebruiken.
En buiten het feit dat buren altijd wat te zeuren hebben,
niemand heeft gezien wat er in die dozen en zakken zat.
Dat je die lampen al tien jaar geleden gekocht hebt,
bewijst niet dat je er ook al die tijd (wiet) onder hebt gekweekt.
Een advocaat die nèt z'n schriftelijke cursus rechten af
heeft veegt al deze 'bewijzen' in twee minuten van tafel.
Behalve als jij toegeeft dat het zo is.
Bewijs geleverd! En alweer door jezelf!
Wat je absoluut niet moet doen is verhalen uit je duim gaan zitten zuigen.
Alhoewel sommigen hier misschien wel mee wegkomen, maken de meeste mensen er al vrij snel een puinhoop van.
Werk mee en geef toe wat direct bewezen kan worden, hou over de rest je mond!
Zelfs de verklaring dat de eerste oogst "mislukt" was, duidt aan dat je al langer bezig bent.
- Noem nooit namen! Zoals gezegd, justitie schrijft alles op, en jouw verklaring zou voor
een ander net het verschil tussen wél of géén zaak kunnen zijn.
Vrienden die wel eens hebben geholpen (met blowen ;-), je moeder die ze eens water heeft gegeven,
degene die jou de steks heeft geleverd, en de koffieshop die af en toe wat van je koopt,
al deze mensen kunnen in de problemen komen als jij hun naam noemt. Soms pas jaren later.
Ook loop je de kans ineens, samen met je vrienden, een 'criminele organisatie' te zijn!
- Ook het oproken "samen met wat vrienden" is goed voor een extra aanklacht.
Je hebt dan (soft)drugs "ter beschikking gesteld aan", net zo erg als verkoop!
Alles zelf oproken is misschien wel een heel karwei, maar ook een stuk minder strafbaar.
- Zwijgen is heel gemakkelijk. Je zegt gewoon dat je op deze vraag liever geen antwoord geeft.
Je hoeft ook niet uit te leggen waarom je juist deze vraag niet wilt beantwoorden en andere wel.
Je mag als verdachte gebruik te maken van je zwijgrecht. Als het goed is hebben ze je dit ook verteld.
En vergeet niet, jij bent de verdachte!
Maken ze het je erg moeilijk dreig er dan mee dat je elke medewerking
opgeeft tot je een advocaat hebt mogen raadplegen.
En als dreigen niet helpt is het misschien verstandig om het ook ten uitvoer te brengen.
Beantwoord dan elke vraag met het verzoek naar je cel terug te mogen tot er een advocaat aanwezig is.
Uiteindelijk moet je er toch een hebben, dus.
- Ook is het belangrijk dat je rustig en aandachtig de opgestelde verklaring leest voor je hem ondertekend!
Let goed op teksten die anders kunnen worden uitgelegd (je zei het misschien wel zo, maar je bedoelde het anders).
Laat alles veranderen waar je het niet mee eens bent, ook al kijkt die "aardige agent" van daarnet
nu nog zo pijnlijk, het is niet jouw schuld dat ze ambtenaren geen typecursus geven.
Pas als je helemaal "tevreden" bent met de verklaring zet je er je handtekening onder en niet eerder!
Nou is het natuurlijk ook weer niet verstandig om op het bureau de doorgewinterde boef te gaan zitten uithangen.
Juist niet zou ik zeggen. Wie zich als crimineel gedraagt, word je ook zo behandeld.
Het geeft de politiek ook een prachtig handvat om nog strenger op te treden (Zie je wel, allemaal boeven).
Waar het om gaat is dat je jezelf niet nog meer moeilijkheden op de hals haalt dan je al hebt.
Laat bijvoorbeeld gerust in het proces-verbaal opnemen dat je het gevoelsmatig niet eens kunt zijn
met de wet op het kweken en gebruiken van wiet. (Uiteraard stop je wel met kweken ;-)
Misschien helpt het, misschien niet.
Om te verklaren dat wat jou betreft alle wetten wel kunnen worden opgedoekt,
getuigt niet van al te veel realiteitszin en de vraag is of een rechter je er voor zal belonen.
De meeste rechters in dit land hebben behoorlijk goed in de gaten wie ze voor zich hebben.
Bij degene die het duidelijk "voor de poen" deden hebben ze het makkelijk, die krijgen een hoge boete.
Soms is er wat meer consideratie voor de "idealisten", maar dat wil niet zeggen dat deze er
zonder kleerscheuren vanaf komen! Een werkstraf met boete heb je toch al vlot.
Hoe hoog deze zijn hangt vaak af van verklaringen die je soms een jaar of langer geleden hebt afgelegd.
Een laatste opmerking nog over het "delen van schuld".
Je vriend is opgepakt, jij niet maar je had er ook mee te maken.
Je denkt erover om je ook te melden en de schuld te delen.
Justitie is wat dat betreft simpel; aan delen wordt niet gedaan.
Je krijgt dus allebei een boete en/of werkstraf, het heeft dus weinig nut je te melden!