19. Haze kweken.
You talk too much.

Algemeen.

Buiten de op de vorige pagina genoemde risico's is er één probleem dat dusdanig groot is dat het eigenlijk wel zijn eigen pagina verdiend: geklets.

Regelmatig maak ik mensen mee die niet na kunnen laten om op te scheppen over hun tuintje. Ongeacht wie er bij zit, iedereen mag horen hoe goed ze zijn of hoe veel ze wel niet kweken. Ook gaat men vaak 'boven zijn stand' leven, allemaal dingen die toch de aandacht trekken. De gevolgen laten zich raden:
bezoek dat je misschien liever niet had ontvangen.
De meeste mensen denken dan waarschijnlijk aan de politie.
Omdat bezoekjes van justitie aan collega-kwekers meestal in de krant worden beschreven zijn deze het meest bekend. Er is echter een andere vorm van bezoek waar ik persoonlijk een veel grotere hekel aan heb, het al dan niet plaatselijke boevengilde, of mensen die gewoon te lui zijn om zelf te kweken.

Er bestaan natuurlijk geen statistieken over, als bij iemand het tuintje door iemand anders geoogst is dan wordt deze inbraak meestal niet gemeld bij de politie, maar in mijn directe omgeving maak ik het bijna net zo vaak mee als politiebezoek, misschien vaker.
Doorgaans zijn de gevolgen ook een stuk ingrijpender.
In ieder geval laat de politie waarschijnlijk je stereo en je video installatie wel staan (behalve misschien als je wel erg veel kweekt!). Ben je een kleine kweker dan volgt meestal een boete, iets grotere kwekers krijgen een werkstraf. Allemaal niet leuk, maar je weet wel waar je aan toe bent. Bij inbrekers weet je dat dus nooit.
Behalve met de schade, zit je met een rotgevoel omdat je waarschijnlijk nooit zult weten waar je de schuldige moet zoeken. Kennissen en vrienden kunnen allemaal tot de 'verdachten' behoren, en geloof mij, dit is geen prettig gevoel.
Aangezien voorkómen beter is dan genezen (of vóórkomen) hier een paar dingen om eens over na te denken.

• Je hoeft natuurlijk niet volledig paranoïde door het leven te gaan, maar praat niet te veel over je hobby, zeker niet met mensen die je niet door en door vertrouwd.
  Kun je het niet nalaten, vertel dan nooit hoeveel lampen je hebt. Waar ze hangen hoef je er niet bij te vertellen, dat is wel te raden: bij jou thuis in een slaapkamer of op zolder.
• Als je weed verkoopt aan een koffieshop doe dit dan in ieder geval nooit in de koffieshop zelf. Ook je eigen huis is geen ideale plek, waarschijnlijk heeft de koffieshophouder wel een veilig adres om je deal te maken. Ga je na afloop naar huis, overtuig je er dan van dat je niet wordt gevolgd.
  Dit hoeft niet persé iemand van de shop te zijn, soms worden dergelijke adressen in de gaten gehouden.
• Omdat kwekers meestal ook blowers zijn en je in een groot deel van Nederland alleen in koffieshops mag blowen, zie je vaak dat kwekers voor de gezelligheid naar de koffieshop gaan. Ze draaien de ene joint na de andere en amuseren zich opperbest. Niks op tegen natuurlijk, maar ze kopen nooit weed!
  Nou weet de koffieshophouder misschien nog wel waarom, maar dit gedrag valt natuurlijk ook op bij andere klanten. En aangezien je nooit weet wie die andere klanten zijn vormt dit toch ook weer een risico.
• Als iemand in een koffieshop weed koopt is dat meestal voor tien of twintig euro. Voor dit bedrag krijgt hij ongeveer twee tot vijf gram. Als je zelf kweekt hoef je niet zo nauw te kijken.
  Het gevolg hiervan is dat kwekers vaak met nogal wat weed rondlopen. In ieder geval hoeveelheden die de aandacht trekken omdat het flink wat zou kosten als je het moest kopen.

Dit mag allemaal wat overdreven lijken, maar ik maak het elke dag mee.
Men zit elkaar in growshops te vertellen hoeveel kilo ze vorige keer geoogst hebben van één lamp, en welke superprijs het opleverde per gram (ja ja ;-). Hiervoor hoeven ze elkaar niet eens te kennen, het feit dat men elkaar in een growshop of koffieshop tegenkomt schijnt genoeg vertrouwen te wekken.

Kwekers die, met een paar ons weed op zak, tien verschillende adressen afstruinen in de hoop op een betere prijs.
Uiteindelijk krijgen ze twee kwartjes meer, maar daarvoor zijn ze een week bezig geweest, zijn nu bekend in de halve stad en hebben de helft van de 'winst' weer aan benzine verstookt.
Beter is het om gebruik te maken van een vertrouwd tussenpersoon, dit voorkomt een hoop problemen. Gun hem een deel van de opbrengst en iedereen blijft tevreden.

De oplossing voor het probleem 'te veel weed op zak' is simpel, hou een klein voorraadje apart om je jointjes te draaien en vul dit af en toe aan uit je andere broekzak.
Kom je regelmatig in een koffieshop, koop dan ook eens wat weed.
Buiten het veiligheidsaspect is het een verandering van spijs, het houdt je ook op de hoogte van het feit hoe schandalig duur weed eigenlijk is.

Sommige mensen kweken jaren en hebben nooit problemen, anderen hebben na een week al bezoek. Dit kost je toch minstens je lampen. Kwestie van geluk? Of heeft het te maken met leefstijl? Feit is dat sommige mensen door hun manier van leven de nodige afgunst opwekken en als gevolg van deze afgunst in de problemen raken. En soms is het inderdaad gewoon een kwestie van pech hebben.

Nu heb ik het op deze pagina hoofdzakelijk gehad over inbrekers die op geklets afkomen. Omdat weed kweken illegaal is kun je ook te maken krijgen met justitie. Een vergeten deur of raam kan voor een buurman genoeg zijn om de politie te waarschuwen.
Hoewel je hier mischien liever niet over nadenkt, is het misschien verstandig dit eens wél te doen. Veel problemen ontstaan namelijk doordat men niet van te voren eens over dit probleem heeft nagedacht.
Als er dan politie voor de deur staat, probeert men zich er uit te kletsen. Iets wat meestal niet meer lukt als je, onder druk, op het buro nog wat moet verzinnen.
Daarom de volgende pagina.