Zoals de aandachtige lezertjes weten, kun je wiet ook eten. Het is ook nog eens een manier om je met moeite gekweekte plantje optimaal te gebruiken omdat het effect een stuk sterker is als wanneer je dezelfde hoeveelheid zou roken.
Nadeel van het eten van wiet/hasj is dat het doseren lastig is. Het begint pas na ongeveer een uur te werken en de kans is groot dat je er teveel van hebt genomen.
Wat je in ieder geval nooit moet doen is jezelf eerst moed indrinken voor je wiet gebruikt. Overigens geldt dit evengoed voor het roken.
Waarschijnlijk het grootste nadeel van het eten van wiet is de smaak, die echt niet lekker genoemd kan worden. Vandaar dat men al vroeg overgegaan is om zoveel mogelijk van de werkzame bestanddelen uit de wiet te halen, en die te mengen met zaken die beter van smaak zijn en soms ook nog bijdragen aan het effect van de high.
Het werkzame bestanddelen in wiet en hasj zijn o.a. THC's, waarvan er verschillende zijn. Deze lossen op in vet en alcohol. Van de laatste eigenschap wordt gebruik gemaakt bij het maken van hasjolie, maar dit is een niet ongevaarlijk karwei dat ik liever niet in de keuken uitvoer. We maken dus in deze kookcursus voorlopig gebruik van de oplosbaarheid van THC in vetten en we beginnen met het maken van THC-boter.
Omdat in bijna alle delen van de wietplant wel wat THC zit,
kun je in principe al je afval gebruiken hoewel takken nou ook weer niet zo denderend werken.
Het beste werk je dus met bladafval, hoewel je er natuurlijk gerust een topje bij mag smokkelen.
(In plaats van wiet kun je natuurlijk ook hasj gebruiken.)
We beginnen door een flinke kluit boter zachtjes te laten smelten. Zoals elke keukenprins(es) weet doe je dit het beste door het pannetje waar de boter inzit, in een grote pan met water te plaatsen en dit water dan zachtjes te laten koken. Dit noemen ze dan au bain marie, maar in dit geval kun je misschien beter spreken van "au bain marihuana".
Terwijl de boter dus bij Marie in bad zit, verkruimel je op je gemak het (gedroogde) blad. Mocht je spijt krijgen van dat topje, dan is dit je laatste kans om het toch maar op te roken.
Het resultaat is een groenachtige boter die vol zit met THC.
Omdat het nou ook niet bepaald lekker is om deze groene smurrie op je brood te smeren
met een plakje jonge kaas, gaan we deze boter gebruiken om bijvoorbeeld een cake te bakken.
(De zojuist gemaakte wietboter kun je in de koelkast wel een paar weken goed houden,
het loont dus de moeite om een grotere hoeveelheid te maken.
Makkelijk omdat je dan een volgende keer beter de sterkte kunt bepalen van deze boter)
Ik ga er maar vanuit dat degenen die vaker in de keuken staan wel weten hoe je een cake bakt.
De rest koopt gewoon zo'n pakje in de supermarkt en kijkt op de achterkant hoe het moet.
In plaats van de boter in het recept gebruik je uiteraard de zojuist door jou gemaakte THC-boter.
Nu heb je nog maar een "probleem": hoe dik maak je de plakken?
Maar ja, het uitvinden daarvan kan een hele inspirerende ervaring zijn %-)
Hou er rekening mee dat de werking van THC als je het eet pas na ongeveer een uur begint.
Ook duurt het even voor het op "volle sterkte" werkt (tot 2,5 uur na inname), al naar gelang de dosis.
Het is dus niet zo gemakkelijk te doseren als wanneer je het rookt.
Merk je na een uur nog niks, rook dan eerst een klein stickie, dat zet de zaak vaak in gang.
Hoewel je zomaar geen dodelijke overdosis kunt eten, moet je toch wel een beetje oppassen.
Veel mensen krijgen angstaanvallen en/of waanideeën na het eten van teveel spacecake.
(Overigens val ik - en mijn hond - er alleen maar van in slaap...)
Krijg jij, of iemand anders, last van het effect,
eet dan wat (druiven)suiker of drink zo'n isotoon sportdrankje.
Zet sowieso wat lekkers (zoetigheid) klaar voor de eventuele vreetkick.